Drodzy Parafianie!
Miesiąc temu 7 marca 2024 r. nawiedził naszą parafię obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa. To wielkie wydarzenie mamy szansę przeżywać jeszcze raz w naszych domach. Oddaliśmy już całą naszą parafię Panu Jezusowi, w czasie peregrynacji. Teraz kolej na nas! Możemy skorzystać z czasu łaski! Rozpoczynamy w naszej wspólnocie parafialnej peregrynację (czyli przechodzenie obrazu Najświętszego Serca Pana Jezusa od domu do domu, od rodziny do rodziny).
Jezus chce nas nawiedzić, ale decyzja czy Go przyjmiemy pod swój dach należy do nas! Każda rodzina ma możliwość przyjąć osobiście obraz do siebie, by spędzić czas przy Sercu Jezusowym.
Jak się modlić? Tak jak zawsze, zwyczajnie, szczerze, sercem. Niekiedy wystarczy trwać przy Panu Jezusie i patrzeć się na Niego. Pomocą w modlitwie służą też materiały, przekazywane z obrazem.
Módlmy się o duchowe owoce tej peregrynacji. Jako parafia mamy niesamowitą szansę, wykorzystajmy ją! Przyjmijmy Jezusa do naszych domów, by spędzić z Nim nasz czas. Wykorzystajmy ten dar szczególnej łaski na trwanie przy Nim. To naprawdę wielka łaska!
Z modlitwą i serdecznym pozdrowieniem duszpasterze:
Ks. Stanisław Kudła – proboszcz
Ks. Tomasz Słodyczka – wikariusz
WSKAZÓWKI OGÓLNE
W naszej parafii równocześnie będą peregrynować dwa wizerunki Najświętszego Serca Pana Jezusa, w rejonach:
- Bukowsko – od początku od numeru 1.,
- Wolica – od Wólki
Rodziny będą odbierać obraz od swoich sąsiadów, a następnego dnia przekażą kolejnej rodzinie.
Usiądźmy i całą rodziną:
- Zaplanujmy jak zrobić ołtarzyk, na którym umieścimy obraz (obrus, kwiaty, świece itd.);
- Rozpocznijmy wspólną lub indywidualną modlitwę o owocną peregrynację obrazu
w rodzinie; - Przystąpmy do sakramentu pojednania (spowiedzi) i do Komunii Świętej;
- Zaplanujmy ten dzień tak, abyśmy niezawodnie byli obecni w domu w dniu nawiedzenia;
- Przygotujmy modlitwy na czas nawiedzenia – sprawdźmy, czym sami dysponujemy, (z obrazem będzie także przekazywany modlitewnik);
- Jeśli w rodzinie jest ktoś chory, kto nie może sam pójść do kościoła, poinformujmy o tym duszpasterzy, by wcześniej odwiedzili chorego (np. z okazji I piątku miesiąca) w celu udzielenia mu sakramentu pokuty i Komunii Świętej;
- Zastanówmy się nad naszymi relacjami w rodzinie i w sąsiedztwie. Jeśli jest taka potrzeba spróbujmy właśnie w tym momencie podjąć jakiś gest zmierzający do zgody.
- Ponadto gorąco zachęcamy do ograniczenia w czasie nawiedzenia korzystania z TV czy komputera oraz rezygnacji z innych niekoniecznych zajęć;
Dzień przyjęcia Pana Jezusa
Dzień, w którym spodziewamy się wieczorem przybycia obrazu Pana Jezusa, jest ostatnim dniem naszego przygotowania i wigilią święta. Nasze przeżycie religijne koncentrujemy na obecności rodziny na Mszy Świętej
w kościele a potem na przyjęciu obrazu
i rozpoczęciu czuwania.
Kto może z rodziny powinien udać się do sąsiadów, od których przyjmujemy Obraz.
Witamy się z rodziną z sąsiedztwa chrześcijańskim pozdrowieniem: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus…”. Następnie powinna być wspólna modlitwa prowadzona przez gospodarzy. Podczas tej modlitwy następuje pożegnanie Pana Jezusa
i przeniesienie do sąsiedniego domu, gdzie
z wiarą jest przyjęty przez kolejną rodzinę.
Nabożeństwo takie powinno mieć miejsce wieczorem, (np. po Mszy św.). Jeśli tylko to możliwe przenosimy obraz uroczyście z domu do domu w procesji, ze śpiewem i z zapalonymi świecami (lampionami) przy udziale rodziny żegnającej Pana Jezusa.
Po przyniesieniu Obrazu do domu umieszczamy Go na przygotowanym ołtarzyku
i zapalamy świece.
Nabożeństwo powitania Obrazu zaczynamy od znaku krzyża i pokropienia zebranych wodą święconą, czego dokonuje ojciec rodziny (lub ktoś wyznaczony) mówiąc: „Niech ta woda przypomni nam przyjęty chrzest * i naszą przynależność do Chrystusa, * który nas odkupił przez swoją mękę i zmartwychwstanie”.
Dzień wdzięczności i świadectwa
Niewątpliwie zwracając swoje serca ku kochającemu nas Bogu, rodziny naszej parafii zostaną obficie napełnione i ubogacone Bożymi darami. Dostrzegajmy je i przepełnieni wdzięcznością wyrażajmy swoje podziękowanie Bogu, i dzielmy się z innymi świadectwem doznanych łask.
Peregrynacja i do dalej…?
W duchu wdzięczności za dar Peregrynacji warto przemyśleć i zastanowić się nad możliwością podjęcia przez rodzinę pewnych postanowień i zobowiązań – coś w rodzaju reguły życia. Jak podtrzymać w nas te szlachetne pragnienia (ogień Bożej Miłości), który rozniecił w nas Chrystus Pan? Jak sprawić, aby rodziny naszej parafii stały się
w jeszcze pełniejszym stopniu „Domowym Kościołem”. Oto kilka sugestii do rozważenia; może któraś z nich będzie możliwa do zrealizowania:
- Umieszczenie obrazu Najśw. Serca Pana Jezusa;
- Codzienna modlitwa – osobista, rodzinna;
- Adoracja Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie
- Systematyczne uczęszczanie na niedzielną Mszę Św. i powstrzymanie się od prac niekoniecznych;
- Częste przystępowanie do spowiedzi św. np. w I piątek miesiąca;
- Pełnienie uczynków miłosierdzia (opieka nad starszymi, samotnymi; umożliwienie przybycia kapłana do chorych w rodzinie);
- Eucharystia w dni powszednie
- Czytanie Pisma Św., prasy katolickiej, słuchania konferencji zamieszczonych na portalach ewangelizacyjnych;
- Bardziej aktywne włączenie się życie
w parafii – przynależność do wspólnot modlitewnych i apostolskich; - Troska o życie w zgodzie i przyjaźni
z członkami swojej rodziny i z innymi ludźmi.